W niniejszym artykule omówimy krótko zalety i wady postępowania nakazowego, a także określimy kluczowe korzyści dla wierzyciela z tego trybu postępowania sądowego.
Czym jest postępowanie nakazowe?
Postępowanie nakazowe to szczególny tryb postępowania sądowego, który jest zdecydowanie najkorzystniejszy dla powoda. Jest przede wszystkim szybszy i tańszy w porównaniu z innymi trybami. Co istotne, ma ono
charakter fakultatywny - to znaczy, że postępowanie sądowe w tym trybie prowadzone jest wyłącznie na wniosek powoda zgłoszony na etapie składania pozwu. Jeśli taki wniosek nie zostanie złożony, to sąd rozpozna sprawę w trybie zwykłym lub upominawczym, które są dla powoda mniej korzystne.
W wyniku postępowania nakazowego sąd wydaje nakaz zapłaty na podstawie złożonych przez powoda dokumentów stanowiących dowód istnienia roszczenia bez przeprowadzania rozprawy i badania istoty sprawy. Nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym jest doręczany stronom postępowania – pozwany otrzymuje go wraz z odpisem pozwu i załącznikami.
Jakie są główne korzyści dla wierzyciela z zastosowania postępowania nakazowego?
Do głównych korzyści należy wymienić:
- Mniejszą opłatę sądową, stanowiącą zaledwie 1/4 opłaty, którą należałoby uiścić w zwykłym trybie,
- Konieczność uiszczenia 3/4 opłaty sądowej przed pozwanego (dłużnika) w przypadku chęci zaskarżenia wydanego nakazu zapłaty,
- Nakaz zapłaty wydany w tym trybie stanowi tytuł zabezpieczający, tzn. że bez konieczności oczekiwania na jego uprawomocnienie można skierować sprawę do komornika sądowego, aby ten zabezpieczył majątek dłużnika z którego będzie można później prowadzić egzekucję.
Kiedy można uzyskać nakaz zapłaty?
Sąd wydaje nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, ale wtedy i tylko wtedy, gdy okoliczności uzasadniające żądanie wierzyciela
są bezsprzecznie udowodnione w dołączonym do pozwu jednym z następujących dokumentów:
- Dokumentem urzędowym,
- Zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem (tj. podpisaną fakturą VAT),
- Wezwaniem dłużnika do zapłaty wraz z pisemnym oświadczeniem dłużnika ouznaniu długu;
- Zaakceptowanym przez dłużnika żądaniem zapłaty, zwróconym przez bank i niezapłaconym z powodu braku środków na rachunku bankowym,
- Właściwie wypełnionym czekiem, wekslem, czekiem, warrantem lub rewersem, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości,
- Umową wraz z dowodem spełnienia wzajemnego świadczenia niepieniężnego (np. potwierdzeniem dostawy towarów), czy też dowodem doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku (jeżeli powód dochodzi należności zapłaty świadczenia pieniężnego), bądź też dokumentem potwierdzającym poniesienie kosztów odzyskiwania
należności (jeżeli powód dochodzi również zwrotu kosztów).
